Графологический анализ почерка: Константин Калиновский
Опубликовано 26.12.2013 | 
Поджарова Наталья, Герасимчик Василий
Подходящий к концу 2013-й год белорусская общественность активно позиционировала как 150-ю годовщину восстания 1863-1864 гг., события которого в Отечественной истории ассоциируются с личностью Константина Калиновского (1838-1864).
Однако в последние годы образ национального героя, утвердившийся на протяжении ХХ в. и консолидировавший белорусов в самые сложные моменты истории, подвергается неприкрытым нападкам. В частности, отличительной чертой юбилейного года является и активное внимание к биографии К. Калиновского со стороны всевозможных ресурсов «западнорусской» направленности.
В данной статье мы не будем касаться различных идеологических и политических оценок деятельности Калиновского. Нам будет интересен скорее внутренний мир революционера, его личностные характеристики, которые, судя по рассмотренным нами работам, также любопытны для современных историков.
Рускі мастак, улюбёны ў Беларусь
Опубликовано 08.12.2013 | Фаіна Ваданосава (Мінск)
Нямногія ведаюць мастака Дзмітрыя Мікалаевіча Полазава. Яго творчасць, яго імя і жыццё незаслужана забытыя і на вялікі жаль не занесены ў скарбніцу гісторыі нацыянальнага мастацтва і культуры. А між тым рускі мастак-жывапісец, мастак-настаўнік жыў і працаваў у Мінску каля 10 гадоў з 1914 да сярэдзіны 20-х гг., выкладаў у розных навучальных установах, дапамагаў у падрыхтоўцы першых нацыянальных мастацкіх выстаў, у якіх ўдзельнічаў сам. І яшчэ адна немалаважная дэталь яго жыцця — мастак першым і найбольш удала ўвасобіў вобраз народнага паэта Беларусі Янкі Купалы ў жывапісе ў 1921 г. Ён сябраваў з Іванам Дамінікавічам, жыў з ім па суседству па вуліцы Садова-Узбярэжнай.
У канцы 60-х гг. у Дзяржаўны Літаратурны музей Янкі Купалы была перададзена значная калекцыя жывапісных і графічных работ, а таксама фотаздымкі рускага мастака Дзмітрыя Мікалаевіча Полазава. У гэты час музей ужо меў тры яго палотны: два партрэты паэта зберагаліся ў фондах, а трэці — экспанаваўся ў адным з залаў музея. Таксама ў архіве музея захавалася перапіска першага дырэктара музея, жонкі Янкі Купалы, Уладзіславы Францаўны Луцэвіч з Дзмітрыем Полазавым у 50-я гг. Разам з перададзенымі работамі матэрыялы склалі надзвычай каштоўную калекцыю творцы, чалавека, лёс якога быў звязаны з Мінскам, для якога беларуская зямля на пэўны час стала роднай, і перад навукоўцамі музея адчынілася яшчэ адна старонка з культурнага жыцця Беларусі, адна са старонак з жыцця Купалы.
